Na spotkaniu Aleksandra Bek-Koreń przybliżyła seniorom pojęcia happeningu i performancu. Happening (z ang. „dzianie się”, „zdarzenie”) to zorganizowane wydarzenie o charakterze artystycznym, ograniczone czasowo, mające swoją dramaturgię i mające charakter spektaklu. Za jego twórcę uważa się Jacksona Pollocka. Artystą, który spopularyzował happening w polskiej sztuce był Tadeusz Kantor, który po powrocie z Nowego Jorku w 1965 roku zrealizował pierwsze takie wydarzenie – Cricotage oraz Linię podziału. W latach 80. happeningi organizowała Pomarańczowa Alternatywa, której twórcą był Major Waldemar Fydrych. Jej działania zazwyczaj miały kontekst polityczny, wyrażony często w ironiczny, czasem groteskowy sposób i docierały do szerokiego kręgu osób. Natomiast performance (z ang.: „przedstawienie”, „wykonanie”) to sytuacja artystyczna, której przedmiotem i podmiotem jest ciało performera w określonym kontekście czasu, przestrzeni i własnych ograniczeń. Opiera się na osobistym, personalnym pokazie artysty przed publicznością i w bezpośrednim z nią kontakcie. Artysta występujący przed publicznością jest zarówno twórcą jak i jak i materią sztuki. Jednym z najbardziej znanych artystów preferujących ten rodzaj spektaklu był Joseph Beuys, w Polsce natomiast Zbigniew Warpechowski.
Przedstawiona podczas spotkania prezentacja wzbudziła mieszane uczucia, ponieważ heppening i performance bywa bardzo często kontrowersyjną formą sztuki i często nie wiadomo czy ich twórców uważać za geniuszy czy wariatów.
Za tydzień, 2 grudnia zapraszamy na spotkanie muzyczne. Instrumenty dęte blaszane – trąbkę, puzon zaprezentują uczniowie Szkoły Muzycznej I St. w Wieliczce.
Zapraszamy!